NFS مخفف کلمات Network File System هست ولی نکته اصلی اینه که کاربردش در کجاست؟
یوزرها به کمک پروتکل NFS میتونن با فایلهای موجود در شبکه رفتاری مشابه با فایلهای ذخیره شده در هارددیسک های شخصی خودشون داشته باشن و به فایلها، دایرکتوریها و منابع پایدار شبکه که در سرور به اشتراک گذاشته شده، دسترسی پیدا کنن.
پروتکل NFS، برای اولین بار در سال ۱۹۸۴ توسط شرکت Sun Microsystems معرفی و هر سال تغییرات زیادی کرده. NFS اساساً برای سیستمعاملهای خانواده یونیکساستفاده می شده ولی کم کم به عنوان یک استاندارد، برای سیستمهای ناهمگون(heterogeneous) تبدیل شد.
پروتکل NFS چطور کار می کنه؟
NFS از مدل Client/Server در تعریف سیستمها استفاده می کنه. یعنی در پروتکل NFS عملیات دسترسی به فایلهای مشترک با انتقال دوطرفه ی یک سری پیام با فرمت مشخص از طرف سرور و کلاینت انجام میشه. همین ارتباط دو سویه بین سرور و کلاینت باعث تحولات اساسی در سیستمهای مبتنی بر یونیکس شد، چون هر سیستم میتونه به تنهایی در نقشیک سرور اشتراک گذاری ظاهر بشه و امکان دسترسی به فایلهاشو به سیستمهای دیگه بده.
NFS بهعنوان یک سیستمفایل توزیعشده برای بهاشتراکگذاشتن فایلها و دایرکتوریها بین سیستمعاملهای مختلف خلق شد و به کاربر اجازه میده تا به فایلهای روی شبکه مثل فایلهای محلی دسترسی پیدا کنه، بنابراین امکان mount شدن یک فایلسیستم محلی روی یک شبکه و میزبانهای دوردست وجود داره، بهطوریکه انگار همگی بهصورت لوکال در سیستم یکسان mount شدن. به همین دلیل به کمک این سیستم، اشتراک فایل بین سیستمعاملهای مختلف یونیکس به لینوکس و برعکس به راحتی امکانپذیر شده.